arno xidirbegiSvili:
`iafi ofofis~ ukanaskneli iubile, anu idiotizmis faqtori qarTul
politikaSi
14. 04. 2009
dasawyisidanve aRvniSnav, rom iap hoop sheferis, iseve, rogorc niderlandebis sxva moqalaqeebis, mimarT mtrulad ganwyobili sulac ar var. ufro metic _ 2004 wlidan, natos generalur mdivnad misi daniSvnis Semdeg (rac saqarTveloSi `vardebis yvavilobis xanas~ daemTxva!), gasagebi mizezebis gamoisobiT, misdami TiTqmis naTesauri grZnobebic ki aRmeZra... ubralod, misi saxeli qarTulad ise JRers, rogorc `iafi ofofi~...
სამწუხაროდ, ადრე თუ გვიან ყველაფერ "კარგს" დასასრული აქვს, სხეფერის ვადაც ამოიწურა, გასულ კვირას გამართული ნატოს 60 წლის საიუბილეო სამიტი მისთვის მართლაც უკანასკნელი აღმოჩნდა... "საქართველო ალიანსის წევრი გახდება აფხაზეთსა და სამხრეთ ოსეთთან ერთად!" _ დაგვაიმედა მან 3 აპრილს, გამომშვიდობებისას და რატომღაც უცბად გამახსენდა, რომ ჩიტუნია ოფოფს სხვანაირად მყრალსაც კი უწოდებენ... თუმცა ამან უეცრად საქართველოს პატრიოტადქცეულ, შორეული ნიდერლანდების მოქალაქესთან დამშვიდობებით გამოწვეული "სევდა" ვერ გამიქარვა.
მანამდე ერთი დღით ადრე, 2 აპრილს დიმიტრი მედვედევმა, "G 20"-ის სამიტის დასრულების შემდეგ, ეკონომიკისა და პოლიტიკურ მეცნიერებათა ლონდონის სკოლაში ჩრდილოატლანტიკურ ალიანსს მოუწოდა, იმოქმედოს პრინციპით "არ ავნო", ხოლო ქართველი სტუდენტის შეკითხვაზე _ "აპირებთ თუ არა, აღიაროთ შეცდომები, რომლებიც საქართველოსთან მიმართებაში დაუშვით ან თუ ფიქრობთ საქართველოსთან ურთიერთობების გაუმჯობესებაზე?" _ მიუგო: "შევეცდები, იმდენად გულწრფელად გიპასუხოთ, რამდენადაც ეს მესმის. ჯერ ერთი, ვფიქრობ, რომ ის დრამატული მოვლენები, რომლებსაც ადგილი ჰქონდა, სრულებითაც არ ასახავს რუსი ხალხის რეალურ დამოკიდებულებას ქართველებისადმი; ჩემი ვარაუდით, ის არ არის იმ ისტორიულ გადაწყვეტილებათა გამოხატულებაც, რომლებსაც იღებდნენ XVIII-XIX საუკუნეებში ქართული სახელმწიფოს შესაქმნელად რუსეთის ხელისუფალნი. ყველაფერი, რაც მოხდა, სრულიად გულწრფელად გეუბნებით, საქართველოს ხელმძღვანელობის სინდისზეა. ეს ჩემი პირდაპირი, თვალსაჩინო პოზიციაა. მეტიც, შემიძლია გითხრათ: როცა რუსეთის ფედერაციის პრეზიდენტი გავხდი, ბატონ სააკაშვილს შევხვდი და ვუთხარი, რომ ჩვენ მზად ვართ, სახელმწიფოს ტერიტორიული მთლიანობის აღდგენაში დაგეხმაროთ, მაგრამ ამისთვის საჭიროა მართებული მოქმედებები. ვფიქრობ, გესმით, რომ სამხედრო მოქმედებები არასდროს უწყობდა ხელს სახელმწიფოს განმტკიცებას. ერთი კაცის შეცდომის გამო ძალიან ბევრმა ადამიანმა ზღო. ჩვენ გვსურს, საქართველოსთან კარგი, კეთილმეზობლური ურთიერთობები გვქონდეს. ვიმეორებ: ჩვენ გვიყვარს და ვაფასებთ ქართველ ხალხს. არ მსურს რაიმე ურთიერთობა პრეზიდენტ სააკაშვილთან და არც ვაპირებთ, მაგრამ, თუ დემოკრატიული პროცესების შედეგად, საქართველოში ხელისუფლება ადრე თუ გვიან შეიცვლება, ჩვენ მზად ვიქნებით ნებისმიერი თემის განსახილველად".
კიდევ რა უნდა თქვას რუსეთის პრეზიდენტმა, რომ რუსულ-ქართული კულტურული და ისტორიული კავშირების მიმართ გამოხატოს თავისი ღრმა პატივისცემა, სიმპათია ქართველი ხალხისადმი; საქართველოს პატრიოტულად განწყობილი საზოგადოების ნაწილთან კი ნებისმიერი (მათ შორის აფხაზეთისა და სამხრეთ ოსეთის საკითხებზე) დიალოგისთვის მზად იყოს? განა ღიმილი, რომლითაც ის ქართველი სტუდენტის შეკითხვას შეხვდა და გულწრფელი, მეგობრული პასუხი მასზე, მტრული იყო? "ჩინებულია!" _ კმაყოფილებით წარმოთქვა მან, როდესაც შეიტყო, რომ შეკითხვის ავტორი საქართველოდან იყო. ამგვარად გამოხატა მან კმაყოფილება იმის გამო, რომ პოლიტიკისა და ბიზნესის მსოფლიო სტანდარტების ერთ-ერთი ყველაზე პრესტიჟული კადრების სამჭედლოში ქართველი ჭაბუკი სწავლობდა! ვიმედოვნებ, რომ ლონდონის უმაღლესი სკოლის (რომლის დევიზიცაა "ჩასწვდი საგანთა არსს!") მომავალი კურსდამთავრებული ჩასწვდებოდა საგნის არსს, კერძოდ იმას, რომ რუსეთი მეგობარია და არა _ მტერი, რომ ცოტა თუ არსებობს დედამიწაზე უფრო ახლობელი ხალხები, ვიდრე მართლმადიდებელი რუსი და ქართველი...
ამ მოვლენებამდე ერთი კვირით ადრე, 27 მარტს, რუსეთის პრეზიდენტმა არასამთავრობო ორგანიზაცია "ისტორიული მემკვიდრეობის" (საქართველო) საზოგადოებრივი საბჭოს წევრების მიმართვის პასუხად თბილისში ამ ორგანიზაციის პრეზენტაციასთან დაკავშირებით მისასალმებელი წერილი გამოგზავნა, რომელშიც ნათქვამია:
"დიდი ყურადღებით გავეცანი თქვენს მიმართვას. იმ პირობებში, როცა რუსეთისა და საქართველოს ხალხების ურთიერთობები სერიოზულ გამოცდას გადის, აუცილებელია ისტორიული სამართლიანობის აღდგენა და ჩვენი საერთო წარსულის ფაქტების პირუთვნელი ასახვა.
სამწუხაროდ, ბოლო წლებში რუსეთ-საქართველოს ურთიერთობების, მეგობრობისა და კეთილმეზობლობის მრავალსაუკუნოვანი ისტორია უფროდაუფრო ხშირად მახინჯდება, ანდა ხელახლა იწერება ცალკეულ პოლიტიკოსთა კონიუნქტურული მისწრაფებების გამო. ასეთი ფალსიფიკაციების წინააღმდეგ მიმართული ქმედება, წინაპართა მიერ დანატოვარი უმდიდრესი მემკვიდრეობის შენარჩუნება მეცნიერთა პროფესიული ღირსების საქმეა.
ამასთან დაკავშირებით თქვენი ინიციატივა დროული და აქტუალურია. ეს მნიშვნელოვანი რესურსია, რომელიც ხელს შეუწყობს რუსეთისა და საქართველოს ხალხების ურთიერთპატივისცემის განმტკიცებას. დარწმუნებული ვარ, თქვენს საქმიანობას რუსი მკვლევარები მხარს დაუჭერენ, რადგან ისინი თქვენსავით დაინტერესებულნი არიან ჩვენი ქვეყნების ისტორიის ობიექტური წარმოჩენით, რითაც ერთად შეგვიძლია ვიამაყოთ".
საქართველოში
კი
რა
ხდება?
ღრმა
მწუხარებით
უნდა
ვაღიაროთ,
რომ
საქართველოს
მთელი
პოლიტისტებლიშმენტი
(ხელისუფლება,
ოპოზიცია,
მედია
და
ე.წ
ექსპერტები)
არაადეკვატურნა;
არავინ
ამბობს
სიმართლეს,
რომელიც
ყველამ
იცის!
სიმართლეს,
რომ
საქართველოს
და
რუსეთს
ერთად
სავალი
გზა
აქვთ,
რომ
არ
არსებობს
პრობლემები,
რომელთა
გადაჭრა
ერთობლივად
არ
შეეძლოთ
და
რომ
სხვა
ალტერნატივა
არ
გვაქვს!
სამაგიეროდ,
მთელი
დღეები
ტელევიზორის
ეკრანებიდან
აშკარა
სიცრუისა
და
დეზინფორმაციის
ნაკადს
გვანთხევენ:
გვიმტკიცებენ,
რომ
რუსეთი,
მისი
პრეზიდენტი,
პრემიერი,
დუმა,
მთავრობა,
არმია,
ხალხი
_
უკლებლივ
ყველა
ერთმნიშვნელოვნად
საქართველოს
მოძულე
აგრესორია!
ეს
გასაკვირი
არაა
ბატონებისგან
(ხელისუფლების
გაუმაძღარი
მოღალატე
პოლიტიკოსები,
პოლიტოლოგები,
შორეული
უცხოეთიდან
დაფინანსებული
ათასსი
ჯურის
NGO (არასამთავრობო
ორგანიზაციებისა
და
ფონდების
ხელმძღვანელები),
რომელთაც
გვარის
გარდა
ქართული
არაფერი
შერჩენიათ.
საქართველოს
დღევანდელი
ხელისუფლება
მითიური
"რუსული
სამხედრო
საფრთხით"
საზრდოობს
(უწინ
ამას
"საბჭოთა
სამხედრო
საფრთხე"
ერქვა).
მის
გარეშე
(ანუ
გარე
საფრთხის,
პოტენციური
მოწინააღმდეგის)
ნაცარტუტად
იქცევა
ყველაფერი,
რადგან
იდეოლოგიური
ღერძი
გამოეცლება
სახელმწიფო
მანქანას,
ხოლო
ხელისუფლებას
თავის
საქციელსა
და
ხაზინიდან
გაფლანგულ
მილიარდებზე
მოუწევს
პასუხისგება!
ამიტომაც
გვაშინებენ
რუსეთის
იმპერიით.
დანარჩენები
კი,
ვითომც
ოპოზიციური
სპექტრი
(თავისი
უმეცრების,
უნიჭობის,
ლაჩრობის
გამოისობით),
რომელმაც
არ
იცის,
როგორ
მოახდინოს
საგარეო
პოლიტიკური
კურსის
კორექტირება
და
დაიწყოს
დიალოგი
რუსეთთან,
უნებლიეთ
აქეზებს
ხელისუფლებას
(ბევრი
იმის
გამო,
რომ
მომავალში
მაინც,
"ხელმწიფის
ნავში
ჩაჯდომის"
პატივი
ერგოს)!
ამით
ზარალდებიან
არა
პოლიტიკოსები,
არამედ
ჩვენ,
უმრავლესობა,
საქართველოს
მოქალაქეები...
არის
კი
დღეს
საქართველოში
ლიდერი,
რომელსაც
უნარი
შესწევს
ქვეყნის
აყვავებისა
და
მეზობლებთან
მეგობრული
ურთიერთობის
დამყარებისა?
"საქართველოს
მთელი
უბედურება
ისაა,
რომ
ასეთი
ლიდერი
არ
არსებობს.
სანამ
საქართველო
არ
შეიცვლის
ვექტორს,
მის
მოსახლეობას
არაფერი
ეშველება.
მან
შორეულ
მეგობრებს
ახლო
მეზობელი
უნდა
არჩიოს,
შემობრუნდეს
რუსეთის,
აფხაზეთისა
და
სამხრეთ
ოსეთის
მოძმე
ხალხებისკენ
და
ერთ
ოჯახად
იცხოვროს.
როგორც
კი
საქართველო
ამ
გულწრფელ
ნაბიჯს
გადადგამს,
მაშინვე
დაიწყება
ყველა
კონფლიქტური
სიტუაციის
დარეგულირება
და
თითოეული
ქართველისათვის
სასურველი
ყოფითი
კომფორტის
შექმნა",
_
მიაჩნია
ქართული
დიასპორის
ხელმძღვანელს,
ქართველების
კავშირის
პრეზიდენტს
რუსეთში
მიხეილ
ხუბუტიას.
იგი
დასძენს:
"ჩვენი
მთავარი
ამოცანაა,
არ
ჩავერიოთ
საქართველოს
პოლიტიკაში".
მართლაცდა,
შეუძლებელია
არ
აღნიშნო,
რომ
რუსეთი
დემონსტრაციულად
სცილდება
საქართველოს
შიდაპოლიტიკურ
ცხოვრებას,
რათა
უნებლიედ
საბაბი
არ
მისცეს
ჩვენს
(ყველგან
"რუსეთის
ხელის"
დამნახავ)
ხელისუფლებას,
ყველაფერში
"კრემლის
აგენტები"
დაინახოს
და
უდანაშაულო
ხალხის
რეპრესიები
დაიწყოს...
აშშ-ც აღარ რისკავს უკვე: რუსეთთან ურთიერთობის "გადატვირთვის" შემდეგ ადასტურებს, რომ დრო, როდესაც აშშ და რუსეთი ერთმანეთს მტრებად მიიჩნევდნენ, დიდი ხანია, წარსულს ჩაბარდა; აღიარებს, რომ რუსეთთან საერთო ინტერესები აკავშირებს და იწყებს მასთან კონსტრუქციულ დიალოგს ისეთ საკითხებზე, როგორიცაა ბირთვული იარაღის არსენალის შემცირება, ტერორიზმსა და ექსტრემიზმთან ბრძოლა, ერთობლივი ძალისხმევა ეკონომიკური სტაბილიზაციისა და საერთაშორისო ეკონომიკის აღორძინების საქმეში, ახლო აღმოსავლეთში მშვიდობისა და სტაბილურობის დამყარება (იხ. პრეზიდენტ დ. მედვედევისა და პრეზიდენტ ბ. ობამას ორი ერთობლივი განცხადება, აგრეთვე, "G 20"-ის სამიტის შედეგების შემაჯამებელი კომუნიკე).
თეთრი სახლი, ალბათ, დაკმაყოფილდება საქართველოს პოლიტიკაში პროამერიკული პოლიტიკური პარტიების არსებობით, როგორიცაა ქრისტიანულ-დემოკრატიული კავშირი, რომლის ლიდერი ლონდონის სამიტის დღეებში ვაშინგტონში მიიწვიეს (სადაც უწინ რიგრიგობით იწვევდნენ ქართული ოპოზიციის ყველა ლიდერს). არჩევანი მასზე შემთხვევით როდი შეაჩერეს. გიორგი თარგამაძე, მიუხედავად იმისა, რომ 35 წლის გახლავთ, დაჯილდოებულია საჭირო მოქნილობითა და ინტუიციით (აბაშიძე-შევარდნაძე-პატარკაციშვილი-სააკაშვილი: თავისი პატრონების "ჩაძირული ხომალდებიდან" ის უკანასკნელ, ყველაზე კრიტიკულ მომენტებში გარბოდა!). ამასთან, "საქმეში გამოცდილი" ''რუსთავი 2''-ის ყოფილი წამყვანებით დაკომპლექტებული პარტიის სახელწოდებაში წაუგებელმა აქცენტმა (საქართველოს მართლმადიდებლურ ეკლესიასა და, მაშასადამე, სრულიად საქართველოს კათალიკოს-პატრიარქთან, უწმიდესსა და უნეტარეს ილია მეორესთან, საქართველოში გაღმერთებულ, უდიდესი ავტორიტეტის მქონე ერთადერთ პიროვნებასთან სიახლოვის მიმანიშნებელმა ქარაგმა) ელექტორატი უნდა მოიზიდოს.
P.S. კითხვაზე - რატომ არ შეგვიძლია ერთსა და იმავე მდინარეში ორჯერ შესვლა, დიდმა მერაბ მამარდაშვილმა უპასუხა: "იმიტომ, რომ მდინარიდან არ ამოვსულვართ..." რატომაა, რომ ქართველები დღემდე იმ მდინარეში ვსხედვართ, ამ 18 წლის წინ რომ შევედით (სსრკ-ს შემდეგ), დინებას ვეწინააღმდეგებით და ვითოშებით? ჩვენს მდინარეებში ხომ ყინულივით ცივი წყალი იცის?!.. მაშ, რატომ არ ვებღაუჭებით ხელს, რომელსაც ნაპირიდან ძველი მეგობარი ივანე გვიწვდის?! ვისი იმედი გვაქვს? აშშ-ის ავიამზიდმა შარშან აგვისტოში ჩვენს დასახმარებლად ამ მდინარეში შემოსვლა ხომ იუარა, აქაოდა, თავთხელიაო?! ნუთუ გარდა ზემოჩამოთვლილი ობიექტური და სუბიექტური ფაქტორებისა, რაც ჩვენში პროქართულად მოაზროვნე რეალ-პოლიტიკოსების არარსებობის მიზეზია, არსებობს ფაქტორი, რომელიც სამედიცინო სფეროს უფრო განეკუთვნება? თუ ასე გაგრძელდა, მსოფლიოში, ალბათ, ბევრი ალაპარაკდება საქართველოს პოლიტიკაში საყოველთაო იდიოტიზმის ფაქტორზე!
მათ კი, ვინც ჯერ კიდევ ვერ გაიგო, რომ მალე საქართველოში, მიხეილ სააკაშვილის წყალობით, სიტყვა "ნატო”-ს ხსენება გინების ტოლფასი იქნება (ისევე, როგორც სიტყვა "პერესტროიკა"-ს დაემართა მიხეილ გორბაჩოვის წყალობით), მკურნალობა მოუწევთ!
http://geworld.net/politics/214.html