Georgia & World 

 

არნო ხიდირბეგიშვილი: მრუდე სარკეების სამეფო, ანუ აქუ, ბაბუ და სხვები...

13. 09. 2009  

 

 

   ბავშვობაში რომელ ჩვენგანს არ ჰყვარებია სიცილის ოთახის სტუმრობა?! გახსოვთ, რამდენს ვიცინოდით საკუთარ თავზე -საკუთარ ანარეკლზე მრუდე სარკეში?

დღეს კი პოლიტიკურმა ელიტამ და ჩვენმა მასმედიამ იმ ზომამდე დააზომბირეს ქართველი საზოგადოება, რომ ადამიანები აღარ ენდობიან საღ გონებას და მომხდარს მხოლოდ იმ მრუდე სარკეებიდან აღიქვამენ, რომლებიც ხელისუფლებამ ყოველი მხრიდან აღუმართა: დამახინჯებული ანარეკლის სინამდვილედ მიჩნევისას ჩვენ საკუთარ თავზე კი აღარ ვიცინით, არამედ ვბრაზდებით - კი, მაგრამ, ვინ დაგვამახინჯა ასე?!
მათ! - გვპასუხობს მრუდე სარკეების სამეფოს ხელმწიფე და სიტუაციის მიხედვით მიგვითითებს ხან ჩრდილოეთისკენ, ხან - კრწანისისკენ: არ გინდივართ?! მაშინ მათთან, გონჯებთან დარჩებით! - ჭკუას გვასწავლის ხელმწიფე და უნდა ითქვას, რომ ეს პიარტექნოლოგია ამართლებს...
ამიტომაც არ დაშალა საქართველოს მეფემ მიხეილ სააკაშვილმა ბოლო მრავალათასიანი მიტინგები... და ის თავისთავადგაიწოვა”! ხოლო ოპოზიციის შერცხვენილმა ლიდერებმა ტახტის ნაცვლად მხოლოდ ყოვლისშემძლე შს მინისტრის ვანო მერაბიშვილის მობილური ტელეფონის ნომერი მოიხელთეს - ტახტის მთავარი საყრდენის, რომელთანაც გუშინდელი წყენის გაუხსენებლად დღეს პაემანზე მოჩქარე მიჯნურის გულისფანცქალით დარბიან...
ამიტომ ხელმწიფე სააკაშვილი აინუნშიც არ აგდებსთითქმის საქართველოს პრეზიდენტის” - პეტერბურგული მაფიის მეფის - ებრალიძისა და მისი მეგობრის - “საქართველოს ხალხების ასამბლეის პრეზიდენტის, პოლი­ციის გენერლის ძასოხოვის ოინებს, რომლებიც საქართველოს მოსახლეობას (ძირითადად, არაქართული ეროვნების) თანამშრომლობაზე აგულიანებენ: უგზავნიან ერთგვერდიანმემორანდუმს,” სადაც სიტყვათანამშრომლობა” 5-ჯერ მოიხსენიება (იხ. ქვემოთ)! მინდა, გავაფრთხილო ისინი, ვინც ესმემორანდუმიმიიღო და ხელი მოაწერა: საქართველოს პარლამენტი იწყებსლუსტრაციის შესახებკანონის განხილვას, რომლის თანახმადაც, ეს შეიძლება კვალიფიცირებული იყოს როგორც გადაბირება, ხოლო ინფორმაციის მიმწოდებელი ადამიანები - კონფიდენტებთან გათანაბრებული, ანუ (კანონპროექტის 1.4.6. პუნქტების ციტირებას ვახდენ) “პირებთან, რომლებიც საიდუმლოდ თანამშრომლობენ სპეცორგანოებთან და აწვდიან ინფორმაციას სხვადასხვა პირსა და მოვლენაზე”.
ამიტომაც არ უშლიდა ხელს ხელმწიფე მიხეილირელიგიამცოდნეშევჩენკოს (საჯაროდ რომ უწოდა ებრალიძეს პუტინის მეგობარი!), თავისი მეგობრებისგან შეექმნა ქართულ-რუსულისმეშნაიაკომისია ჰუმანიტარული მიზნით - დაებრუნებინა ლტოლვილები მათ მიწაზე და მოეძებნა 08.08.08 ომის შედეგად უგზოუკვლოდ დაკარგულები (?!). მკვდრადშობილმა კომისიამ თავად შესვა საკუთარისულის მოსახსენიებელი (ეტყობა, დასახული ამოცანები შესრულებულად მიიჩნია ან ზოგიერთიობჩესტვენი­კიდააფრთხოლუსტრაციის კანონმა”...). ახლა ისინი თავსფორუმსუწოდებენ და ერთმანეთს სტუმრობენ უფრო გლობალური მიზნებით - დაარეგულირონ კონფლიქტები კავკასიაში (?!) და დააახლოონ რუსი და ქართველი საზო­გადოებრიობა (როგორღაც ხომ უნდა ჩააბარონ ანგარიში გამოყოფილ თანხებზე?!). თუმცა, თუ ქართველ და რუს საზოგადოებრიობად მხოლოდ ერთ დუჟინ ამობჩესტვენიკებსმივიჩნევთ, მაშინდაახლოებამათ უკვე გამოუვიდათ...
ამიტომაც საქართველოს ტელევიზიაში შეუფერხებლად ფუნქციონირებს ტელეარხიკავკასია, რომელსაც ზოგიერთები - ოპოზიციურად, ბევრი კი შსს- არხად მიიჩნევს და არცთუ უსაფუძვლოდ: მისი მფლობელი და სტუდია სპექტრის”  წამყვანი აქუბარდია უკვე არა ერთი წელია, დაუსჯელად ქილიკობს ზემოხსენებულ შს მინისტრ ვანო მერაბიშვილზე, ხანვანიჩკასუწოდებს, ხანაც აბუჩად იგდებს ძალოვანებს და მათვანიჩკას ბიჭებსეძახის, ამისათვის რატომღაც პასუხს არავინ სთხოვს...
პრეზიდენტ სააკაშვილის კრიტიკით კიკავკასიამას სამ დიდ სამსახურს უწევს:
პირველი:
ამორჩევით უთმობს ტელეეთერს ერთსა და იმავემეამბოხეებსდა ოპოზიციონერებს, რითაც ახდენს ამჟამინდელი ხელისუფლებით ყველა უკმაყოფილო ადამიანის ლუსტრირებას და აუწყებს ხელისუფლებას მათ შემდგომ განზრახვას: ხელისუფლებამ მუდამ წინდაწინ იცის, რას უნდა ელოდეს მათგან არსებულ ვითარებაში;
მეორე: ასრულებს დამცველი სარქველის როლს ორთქლის ქვაბისთვის, სადაც უწყინარი სტვენა-გრგვინვით უჩინარდება კრიტიკულ ნიშნულამდე მისული სახალხო უკმაყოფილებისჭარბი ორთქლი” - ქმნის საზოგადოებრივ აზრს, რომ საქართველოში არსებობს უბრალო ხალხის ინტერესების სადარაჯოზე მდგარი ეროვნულ-ორიენტირებული ძალები და მათ აქვთ თავისუფალი ტრიბუნაკავკასიისსახით;
მესამე - თავად არსებობის ფაქტით ევროპისა და აშშ-ის საერთაშორისო დემოკრატიულ ინსტიტუტებს უქმნის საქართველოს ტელევიზიაში საჯაროობისა და საქართველოში დემოკრატიის არსებობის ილუზიას.
ამიტომ მრუდე სარკეების სამეფოს ხელმწიფემ წარმოუდგენლად გაიხარა, როცა ახლახან აქუმ პირდაპირ ეთერში მიიწვია ბაბუ!
შემოთავაზებული სანახაობა მხოლოდ მრუდე სარკეში შეიძლება მოგელანდოს: აქუ (რომლის ლექსიკონი “13 სკამისპერსონაჟ ელოჩკა-კაციჭამიის სიტყვიერ მარაგზე მდიდარი როდია) ბაბუსერის მამასუწოდებდა და სთხოვდა, “საქართველო გადაერჩინა - დაერეკა გორბაჩოვისთვის, ჩასულიყო მოსკოვში, სწვეოდა პუტინს და ეთქვა, რომ საქართველო უკვე ეთანხმება გორბაჩოვის გენიალურ იდეას - აღიაროს აფხაზეთი და სამხრეთ ოსეთი ფედერაციის სუბიექტებად საქართველოს შემადგენლობაში” (?!). ბაბუმ კი პასუხად შესთავაზა აქუს, ამაზე ერთად ეფიქრათ...
მოკლედ,კავკასიასთან დაკავშირებით, რომელმაც ანტირუსული რიტორიკით დიდი ხანია, ყველა სამთავრობო ტელეარხი დაჯაბნა, ყველაფერი ნათელია. გასაკვირი როდია, რომ აქუბარდია აფხაზებსა და ოსებს მიიჩნევს ავაზაკთა, კრიმინალთა და იდიოტთა ჯგროდ, რომლებიც უნდა მოგვესყიდა (რამდენიმე ოსი “ЮАР”-ში - ასე უწოდებს ის სამხრეთ ოსეთს დე ფაქტო ხელისუფლების დასამხობად) და ბრჭყვიალა მძივებით  პაპუასებივით მოგვეტყუებინა (აფხაზები, რო­მელთა დროშას საქართველოს ფედერაციაში აფხაზეთის შესვლის სანაცვლოდ ვაღიარებდით): მეტს რას უნდა ელოდე ადამიანისგან, რომელიც გაეროსა და დსთ- - კანტორას, მათ გენერალურ მდივნებს კი დირექტორებს უწოდებს?!
შევარდნაძეც
არასოდეს გამოირჩეოდა რუსებისადმი განსაკუთრებული სიყვარულით (უფრო მეტიც, დარწმუნებული ვარ, რომ გულის სიღრმეში მას ყოველთვის სძულდა რუსეთი!), თუმცა სერიოზული ბექგრაუნდის მქონე ადამიანისგან, რომელიც მუდამ კითხულობს პრესას (აქუბარდიასა და ქართული პოლიტისტებლიშმენტის უმრავლესობისგან განსხვავებით!), უცნაური მოსასმენი იყო, რომ ის ისევ იმედოვნებს საქართველოს სახელით ლაპარაკს და მისი ბედ-იღბლის გა­დაწყვეტას; რომ მას დაუჯერებს პუტინი (მას შემდეგ, რაც მან და გორბაჩოვმა დაშალეს ვარშავის ხელშეკრულება და სსრკ!); რომ საქართველოს ფედერაციული მოწყობა გორბაჩოვის იდეაა; რომ რუსეთი სადაცაა ნაწილ-ნაწილ დაიშლება (?!);
რომ სააკაშვილმა დაუშვა შეცდომა, როცა 2008 წლის აგვისტოში ცხინვალში შევიდა და ომი დაიწყო.
შევარდნაძესრატომღაც დაავიწყდა”, რომ თავადაც დაუშვა შეცდომა, როცა 1992 წლის აგვისტოში სოხუმში შევიდა და ომი დაიწყო და რომ მაშინდელი ომის მსხვერპლი შეუდარებლად მეტი იყო;
რომ 1993 წელს მას შეეძლო საქართველოსთვის თითქმის მთელი აფხაზეთის დაბრუნება
(გრაჩოვმა გაგრაში ერთი რუსული დივიზიის შეყვანა და აფხაზებისთვის გაგრიდან ფსოუმდე ტერიტორიის დათმობა, ხოლო აფხაზეთის დანარჩენი ტერიტორიის ჩვენთვის დაბრუნება შესთავაზა!), მაგრამ მან ეს არ გააკეთა;
რომ 1995 წელს მას შეეძლო საქართველოსთვის სამხრეთ ოსეთის დაბრუნება და მისთვის ჩრდილოეთ ოსეთის მიერთება
(მაშინ მასთან ჩრდილოეთ ოსეთის იმჟამინდელი პრეზიდენტის - გალაზოვის მიერ გამოგზავნილი უფლებამოსილი პირების ჯგუფი ჩამოვიდა წინადადებით - რუსეთში არასტაბილური ვითარების გათვალისწინებით, რომელსაც მაშინ უმძიმესი ხანა ედგა, მათ შორის, ჩეჩნეთის ომის გამოც, საქართველოს შემადგენლობაში გაეერთიანებინათ ჩრდილოეთ და სამხრეთ ოსეთი!), მაგრამ მან ეს არ გააკეთა;
რომ 1996 წელს მას საქართველოს გაერთიანება შეეძლო
(თუ დავიჯერებთ, რომ გორბაჩოვი მართლაც სთავაზობდა ფედერაციის იდეას, რომლის შემადგენლობაშიც შევიდოდა აფხაზეთისა და ოსეთის ავტონომია), მაგრამ ეს არ გააკეთა;
რომ, 2004 წლიდან მოყოლებული (“ვარდების რევოლუციისშემდეგ), მოსკოვმა, ცხინვალმა და სოხუმმა არა ერთხელ გადაუკრა სიტყვა საქართველოს რეალურ ხეირზე მისი ფედერალური მოწყობის შემთხვევაში, მაგრამ ჩვენმა ხელისუფლებამ ეს უგულებელყო, ხოლო, როცა 2008 წლის 28 თებერვალს პრეზიდენტმა მიხეილ სააკაშვილმა თავად განაცხადა:საქართველოსა და რუსეთს ურთიერთობა აუცილებლად ექნებათ, მაგრამ საქმე ისაა, რომ რუსეთის ხელისუფლებამ უნდა გაიგოს, რომ საქართველოსთან შეიძლება საქმე ჰქონდეს როგორც ერთიან, შესაძლო ფედერალურ, ავტონომიებთან, მაგრამ ერთიან ქართულ სახელმწიფოსთან”, - უკვე გვიანი იყო...
რომ აფხაზეთსა და სამხრეთ ოსეთს, რომლებიც რუსეთის მფარველობის ქვეშ იმყოფებიან და მის მიერ დამოუკიდებელ სახელმწიფოებად არიან აღიარებული, დღეს არავითარი მიზეზი და სურვილი არ აქვთ, იქცნენ ავტონომიებად ფედერაციული საქართველოს შემადგენლობაში. საინტერესოა, როგორ წარმოუდგენია შევარდნაძეს საქართველოს ნატოში გაწევრება ფედერაციის სუბიექტებთან - აფხაზეთსა და სამხრეთ ოსეთთან ერთად?! (საერთოდ, იმ საღამოსკავკასიის ტელემაყურებელს შთაბეჭდილება შეექმნა, რომ ეს პირდაპირი ეთერი კი არა, სულ ცოტა, 10 წლის წინანდელი ჩანაწერია!)
რომ 2001 წლიდან ამ სტრიქონების ავტორი პოლიტიკურ მეცნიერებათა დოქტორთან, პროფესორ ალექსანდრე ჭაჭიასთან ერთად, დაბეჯითებით ურჩევდა, საქართველო ნეიტრალურ სახელმწიფოდ გამოეცხადებინათ, მაგრამ ხელისუფლება და ქართველი პროქტოპოლიტოლოგები პასუხად ილანძღებოდნენ და 2008 წლის 8 აგვისტოს მატარებელმასაქართველო-ნეიტრალიტეტიჩაიარა...
რომ 2008 წლის 14 აგვისტოს
, სამხედრო მოქმედებების დასრულებისთანავე და რუსეთის მიერ აფხაზეთისა და სამხრეთ ოსეთის დამოუკიდებლობის აღიარებამდე, ამ სტრიქონების ავტორი, ალექსანდრე ჭაჭიასთან ერთად, ცდილობდა ხელისუფლების დაყოლიებას: დღეს უკვე უნდა ვიფიქროთ არა ნეიტრალურ სტატუსზე, არამედ საქართველოს ფედერალურ მოწყობაზე, სადაც ფედერაციის სუბიექტების (ავტონომიების, შტატების, პროვინციების, რესპუბლიკების ან ფედერალური მი­წების) უფლებებით შევლენ აფხაზეთი და სამხრეთ ოსეთითუ ისევ ლანძღვას მოჰყვებით და კეთილშობილ ქალწულთა პანსიონის მკვიდრი ქალიშვილებივით განაწყენდებით - ამ შესაძლებლობასაც ხელიდან გაუშვებთ, რადგანერთსა და იმავე მდინარეში ორჯერ ვერ შეხვალ”: ვითარება ისევ შეიძლება გაუარესდეს, იმდენად, რომ დაკარგული ტერიტორიებისთვის აღარ გვეცხელება!” უფრო მეტიც: ალექსანდრე ჭაჭია ემუდარებოდა ხელისუფლებას, გონს მოსულიყო და პრეზიდენტ სააკაშვილს თავის კანდიდატურას სთავაზობდა მედიატორად, მისი აზრით, ჯერ კიდევ შესაძლებელ მოლაპარაკებებზე, რომლის ორგანიზებასაც თვითონ იტვირთებდა!
სულ ამაოდ - “ხმა მღაღადებლისა უდაბნოსა შინაყურად არ იღეს და 2008 წლის 26 აგვისტოს რუსეთის ფედერაციამ აფხაზეთისა და სამხრეთ ოსეთის დამოუკიდებლობა აღიარა...
ახლა ერთადერთი, რასაც ლტოლვილთა დაბრუნება შეუძლია მათ საცხოვრებელ ადგილებზე, საქართველო-აფხაზეთი-სამხრეთ ოსეთის მთელ სივრცეში მოქალაქეთა თავისუფალი მიგრაციის უზრუნველყოფა, ჩვენი ეკონომიკების ინტეგრირება - სოხუმისა და ცხინვალისთვის ეკონომიკურად მიმზიდველ ქვეყნად საქართველოს გადაქცევა, ეს რუსეთსა და საქართველოს შორის ურთიერთობების ახალი მოდელია: ჩვენ უნდა დავუბრუნოთ აფხაზებსა და ოსებს მათი მშობლიური საქართველო - მაშინ ისინი დაგვიბრუნებენ ჩვენს მშობლიურ აფხაზეთსა და სამაჩაბლოს, ხოლო ჩვენი მშვიდობისა და უსაფრთხოების გარანტად რუსეთი უნდა იქცეს! და ეს უნდა განახორციელონ ადამიანებმა, რომლებსაც ამის მორალური უფლება აქვთ - უმწიკვლო რეპუტაციის, მაღალი ინტელექტის, პოლიტიკური ტალანტისა და რეალური შესაძლებლობების მქონეებმა! და არა სხვადასხვა ჯურის სააქციო საზოგადოების, ბანკებისა და ჰოლდინგების ხელმძღვანელებმა, რომელთა ინტელექტი საკუთარხოლოდილნიკზეზრუნვითაა შემოფარგლული (ანუ მერკანტილური ინტერესებით)...
აი, რაზე უნდა ვიფიქროთ დღეს, რომ მესამედაც არ გავუშვათ შანსი, რომელიც შესაძლოა, საქართველოსთვის ბოლო აღმოჩნდეს, და არა გორბაჩოვსა და შევჩენკოსთან გამართულფართიზეან რუსეთის ბაზრის გახსნაზე ერთი მუჭა ბიზნესმენების გასამდიდრებლად! სავიზო რეჟიმის გაუქმებაც რუსეთ-საქართველოს ურთიერთობების აღდგენის ბუნებრივ შედეგად უნდა იქცეს, რაც შეეხება მოსკოვი-თბილისის პირდაპირი ავიარეისის  გახსნას, შარშან რომ შევჩენკოსობჩესტვენიკებსერევნის გავლით რეისის ლობი­რება არ მოეხდინათ (რითაცარმავია სერიოზულად გაამდიდრეს!), საქართველოსა და რუსეთს შორის (სადაც მილიონნახევარი ქართველი ცხოვრობს!) პირდაპირი ავიამიმოსვლა ალტერნატივის არარსებობის პირობებში, დიდი ხანია, გადაწყვეტილი იქნებოდა!

ეს ყველაფერი გამოქვეყნდა მრავალ ადგილობრივ და უცხოურ მედიაში, შევარდნაძეს ყველაფერი ეს წაკითხული აქვს, მაგრამრატომღაც დაავიწყდა”...
აი, მრუდე სარკეების სამეფოს ხელმწიფეს კი არაფერი ავიწყდება - მიხეილ სააკაშვილმა იცის: სანამ ჩვენ მრუდე სარკეების გარემოცვაში ვართ, სანამ განაჩენი არ გამოუტანიათ XX საუკუნის ისეთი დამნაშავისათვის, როგორიც მიხეილ გორბაჩოვია, სადარდებელი არაფერი აქვს! და რომ უმრავლესობა მას განსჯის არა იმიტომ, რომ ომი დაიწყო, არამედ იმისთვის, რომ ეს ომი ვერ მოიგო

 

http://geworld.net/society/349.html